Dinsdag 4 februari: Naar Oss
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
04 Februari 2014 | Nederland, Heesch
's Morgens door Claudia naar ons vertrekpunt gebracht in Ewijk.
De route zal ongeveer gaan via Bergharen, Appeltern, Megen, Macharen, Oss.
Het is fris, licht vriezend met heerlijk zonnetje, we zien veel sneeuwklokjes en ik voel mij fitter dan de vorige dag.
Bij een pompstation denk ik wel koffie te kunnen drinken, we komen net als de voorgaande dagen alleen maar dichte kerken en cafés tegen. In het pompstation geen koffie maar we mogen wel gebruik maken van de koffiehoek in de autoshowroom. Eten daar ook onze boterham. Veel goede wensen krijgen we mee en we gaan vrolijk verder.
Het veerhuis bij de overgang van de Maas ligt iets teveel uit de route en we hopen aan de overkant koffie te kunnen drinken. Ik beloof Marja, als fan van Guus Meeuwis, dat in Brabant altijd licht brandt, dus open cafeetjes. Met het vrolijk klinkende lied Tussen Maas en Waal houden we de moed erin.
In Megen toch maar gevraagd. Nee niet. Koffiedrinken moeten we doen in Megen, we moeten naar het Klooster, daarvoor komt iedereen naar Megen.
We besluiten de route even voor gezien te houden en het klooster te bezoeken, op zoek naar een heuse stempel voor onze pelgrimspas. Eindelijk een open kerk. Met als heilige beeld de heilige Antonius. Voor mij tijd voor een dankgebedje. Immers deze heilige van de zoekgeraakte zaken is voor mij altijd al belangrijk maar nu is de goede weg vinden wel heel fijn.
We genieten even van de rust in de kerk. Maar die stempel? We zien niemand.
Naar buiten en een stukje verder vinden we een deurbel en komen we in het klooster terecht.
Een bijzonder welkom. Naast de felbegeerde stempel - eindelijk een onderweg - polsbandjes met zegeningen voor onderweg. Met de toezegging dat hedenavond voor onze reis zal worden gebeden staan we later beduusd weer in de kerk. Deze ontmoeting was zo warm. Dit had ik wellicht onderweg in Frankrijk of in Spanje verwacht maar zeker niet zo dichtbij al op onze vierde dag.
Het bezoek aan de kapel van het Heilig Bruurke van Megen versterkt dit gevoel.
Dit was vroeger de portier van het klooster en hij heeft in die functie veel mensen op een warm welkom onthaald. Nu 150 jaar later is er nog steeds die warmte en gastvrijheid.
Die gastvrijheid vinden we even later ook in het enige café waar leven was te bespeuren.
Thea, de eigenaresse, is druk aan het poetsen. Eigenlijk zijn ze gesloten maar ze maakt voor ons een uitzondering, we kunnen koffie en thee krijgen als zij door mag gaan met schoonmaken.
Wij al lang blij, we mogen zelfs onze eigen boterhammen lekker binnen opeten. Gesterkt van lichaam en geest lopen we door.
Natuurlijk komen we aan het eind van de dag nog langs een gesloten pannenkoekenhuis maar dat kan de pret niet meer drukken. Moe en voldaan arriveren we in Oss.
Hier haalt de broer van Claudia ons op voor nog een fijn nachtje in Herberg Claudia.
De route zal ongeveer gaan via Bergharen, Appeltern, Megen, Macharen, Oss.
Het is fris, licht vriezend met heerlijk zonnetje, we zien veel sneeuwklokjes en ik voel mij fitter dan de vorige dag.
Bij een pompstation denk ik wel koffie te kunnen drinken, we komen net als de voorgaande dagen alleen maar dichte kerken en cafés tegen. In het pompstation geen koffie maar we mogen wel gebruik maken van de koffiehoek in de autoshowroom. Eten daar ook onze boterham. Veel goede wensen krijgen we mee en we gaan vrolijk verder.
Het veerhuis bij de overgang van de Maas ligt iets teveel uit de route en we hopen aan de overkant koffie te kunnen drinken. Ik beloof Marja, als fan van Guus Meeuwis, dat in Brabant altijd licht brandt, dus open cafeetjes. Met het vrolijk klinkende lied Tussen Maas en Waal houden we de moed erin.
In Megen toch maar gevraagd. Nee niet. Koffiedrinken moeten we doen in Megen, we moeten naar het Klooster, daarvoor komt iedereen naar Megen.
We besluiten de route even voor gezien te houden en het klooster te bezoeken, op zoek naar een heuse stempel voor onze pelgrimspas. Eindelijk een open kerk. Met als heilige beeld de heilige Antonius. Voor mij tijd voor een dankgebedje. Immers deze heilige van de zoekgeraakte zaken is voor mij altijd al belangrijk maar nu is de goede weg vinden wel heel fijn.
We genieten even van de rust in de kerk. Maar die stempel? We zien niemand.
Naar buiten en een stukje verder vinden we een deurbel en komen we in het klooster terecht.
Een bijzonder welkom. Naast de felbegeerde stempel - eindelijk een onderweg - polsbandjes met zegeningen voor onderweg. Met de toezegging dat hedenavond voor onze reis zal worden gebeden staan we later beduusd weer in de kerk. Deze ontmoeting was zo warm. Dit had ik wellicht onderweg in Frankrijk of in Spanje verwacht maar zeker niet zo dichtbij al op onze vierde dag.
Het bezoek aan de kapel van het Heilig Bruurke van Megen versterkt dit gevoel.
Dit was vroeger de portier van het klooster en hij heeft in die functie veel mensen op een warm welkom onthaald. Nu 150 jaar later is er nog steeds die warmte en gastvrijheid.
Die gastvrijheid vinden we even later ook in het enige café waar leven was te bespeuren.
Thea, de eigenaresse, is druk aan het poetsen. Eigenlijk zijn ze gesloten maar ze maakt voor ons een uitzondering, we kunnen koffie en thee krijgen als zij door mag gaan met schoonmaken.
Wij al lang blij, we mogen zelfs onze eigen boterhammen lekker binnen opeten. Gesterkt van lichaam en geest lopen we door.
Natuurlijk komen we aan het eind van de dag nog langs een gesloten pannenkoekenhuis maar dat kan de pret niet meer drukken. Moe en voldaan arriveren we in Oss.
Hier haalt de broer van Claudia ons op voor nog een fijn nachtje in Herberg Claudia.
-
09 Februari 2014 - 00:24
Nadine:
Hey Tineke,
Leuk die verslagen hier te lezen, iedere dag een stukje dichter naar de grens toe. Nog veel goede moed, hopelijk morgen en overmorgen een beetje beter weer en minder wind.
groetjes en tot binnen enkele dagen,
nadine -
09 Februari 2014 - 16:53
Tom W.:
De 12uur-foto's zijn een schitterend idee. Houd dat vol. Aan de hand daarvan alleen al krijg je een fraaie, fotografische, routebeschrijving. En hoe zuidelijker hoe meer kerken er open zijn, denk ik (en café's).
CETERVM CENSEO QVOD ETIAM CRISTINA ROMAM PEREGRINARI DEBET
Tom -
09 Februari 2014 - 18:36
Carmen Hunger:
Hè Tineke,
Ik heb je link en zal je volgen. Ik leef met je mee en ben stiekem een beetje jaloers. May your dream come true.
Succes!
Carmen -
09 Februari 2014 - 20:30
Netty Schutjes:
Leuk te lezen Tineke.....ik volg je!
Ik hoop dat je nog vele lieve mensen tegenkomt en ontmoet.
Goede reis en succes, xx netty
-
17 Februari 2014 - 11:43
Marja:
Tineke, de persoon die ons de weg wees zei dat we ook naar het graf moesten van "Het Bruurke van Megen". Die hebben we dan ook bezocht en ook daar hebben we een kaarsje gebrand.
Marja
-
17 Februari 2014 - 21:27
Carmen Hunger:
He Tineke,
Wat een toestand. Ik hoop dat je binnenkort weer ronddartelt als een jong hert en in de tussentijd de tijd die je wordt geboden gebruikt voor jezelf en ondanks alles er ook van mag genieten. Ik zaal een kaarsje voor je branden. Ik wens je een spoedig herstel. Toi toi toi.
Groeten, Carmen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
