Vrijdag 7 februari: Naar de dokter, rust
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
07 Februari 2014 | Nederland, Best
Vanochtend kon ik niet uit bed komen van de pijn in mijn rechterbeen.
Ik vond het heel sneu voor Marja maar lopen kon echt niet. Zij kon maar meelopen tot zondag en we hadden graag samen in België willen aankomen.
Claudia aarzelde geen moment en belde de dokter. Die was duidelijk: rust en koelen voordat het erger zou worden. De heerlijke hete baden van de laatste dagen waren net verkeerd geweest.
Ik besloot in ieder geval tot maandag te rusten.
Marja besloot om terug te gaan naar huis nu wij toch niet meer samen konden wandelen. Ineens kwam er een abrupt einde aan ons wandelavontuur en samen zijn.
Claudia bood gastvrij aan dat ik nog rustig een paar dagen kon blijven.
Daar was ik blij om want terug wilde ik niet.
Ik wist nu dat ik beter naar mijn lijf moest luisteren maar ook dat ik dit best kon op mijn manier en op mijn tempo maar ook dat ik nu al door al de ontmoetingen onderweg nooit alleen zou zijn.
Ik zal Marja ontzettend missen en wens haar toe dat ook zij deze tocht eens helemaal kan maken; een taak voor de Heilige Rita.
Ik vond het heel sneu voor Marja maar lopen kon echt niet. Zij kon maar meelopen tot zondag en we hadden graag samen in België willen aankomen.
Claudia aarzelde geen moment en belde de dokter. Die was duidelijk: rust en koelen voordat het erger zou worden. De heerlijke hete baden van de laatste dagen waren net verkeerd geweest.
Ik besloot in ieder geval tot maandag te rusten.
Marja besloot om terug te gaan naar huis nu wij toch niet meer samen konden wandelen. Ineens kwam er een abrupt einde aan ons wandelavontuur en samen zijn.
Claudia bood gastvrij aan dat ik nog rustig een paar dagen kon blijven.
Daar was ik blij om want terug wilde ik niet.
Ik wist nu dat ik beter naar mijn lijf moest luisteren maar ook dat ik dit best kon op mijn manier en op mijn tempo maar ook dat ik nu al door al de ontmoetingen onderweg nooit alleen zou zijn.
Ik zal Marja ontzettend missen en wens haar toe dat ook zij deze tocht eens helemaal kan maken; een taak voor de Heilige Rita.
-
11 Februari 2014 - 14:26
Marja:
Inderdaad verschrikkelijk jammer dat ik niet mee kon lopen tot Postel. Maar nog erger vond ik het voor Tineke zelf: gaat de pijn weg, kan ze de "opdracht" wel volbrengen?
Mijn man was in ieder geval blij dat ik weer thuis was.
Ik voelde mij een beetje ontheemd. Miste het lopen, het onderweg zijn.
Hierbij wil ik Claudia nogmaals hartelijk denk zeggen voor de gastvrijheid. Ik kom graag nog een keer terug. -
13 Februari 2014 - 22:56
Tineke Ten Bulte:
Op wonderbaarlijke wijze zijn de reacties van een aantal mensen verdwenen. Gelukkig staan ze nog wel in mijn eigen logboek:
Geschreven door: Tom W.
Lieve pelgrim, voor dagmarsen van 25 km krijgen ze na vier dagen "Nijmegen" al een bos gladiolen en jij tremt maar door. Die dokters zijn niet zo dom, luister naar je lichaam!
Alleen lopen, je eigen tempo lopen, is zo gek nog niet en uiteindelijk walk je never alone. Leuk om te lezen dat je langzaamaan in de Camino de Santiago-sfeer begint te komen ( open kerken en kroegen).
CETERVM CENSEO QUOD ETIAM CRISTINA ROMAM PEREGRINARI DEBET
Hou je taai, Tom
Geschreven door: Marjan
Hoi Tineke, rustig aan en pas goed op je lijf en vooral op je benen......
denk aan je!
Marjan
Geschreven door: Andrea
Dag Tineke,
Wat jammer dat je zoveel last hebt! Doe je wel voorzichtig en vooral rustig aan?
Ik hoop dat je je tocht straks goed hersteld kan verderzetten!
Groetjes,
Andrea
Geschreven door: nadine
Ok ik heb begrepen dat je stilaan naar de Belgische (Vlaamse) grens komt - laat me op tijd weten hé, want van hier tot Postel (heb ik in de spits toch nog een klein uurtje voor de boeg) en die tijd kunnen we beter opsoupéren hé- wens je een fijne doortocht naar ons landje toe. Kijk er echt naar uit.
groetjes nadine
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
