Zondag 30 maart: Harmonie, gelijkwaardig, respect

Mijn routeboekje kan ik maandag in de middag pas op het postkantoor ophalen. Ik besluit dus dinsdagmorgen pas te vertrekken. Dat geeft een heerlijk ontspannen gevoel na de zware klim van gisteren.

‘s Morgens ga ik eerst naar de mis, in de zijkapel van de basiliek. Hier werken broeders en zusters zo samen dat alles één geheel is. De muziek, de zang, het evangelie, de communie, alles in wederzijdse harmonie, gelijkwaardigheid en respect.
Zo hoort het, dit is geloven, breken en delen in de meest zuivere vorm.
Het elkaar de vrede wensen is geen handje geven aan je buurman of buurvrouw. Het is actief elkaar opzoeken, broeders en zusters, elkaar, ons, iedereen loopt rond. Je wenst elkaar geen vrede, je geeft die aan elkaar.
Broeders en zusters, door elkaar, delen de communie met ons, breken en delen.
Dit kan ik niet beschrijven. Dit mag, maar kán ook niet gefotografeerd worden. Dit kun je alleen maar ervaren en ondergaan. De gespeelde en gezongen muziek is van concertpodium niveau en neemt je mee.

De rest van de dag zwerf ik door Vezelay, door straatjes, steegjes, kijk vanaf de basiliek uit over de omgeving, de oeroude bomen, de stenen, de huizen zoals ze er al honderden jaren staan en steeds weer de basiliek.
Hier werd Hendrik VIII in de ban gedaan waardoor de Anglicaanse kerk werd gesticht.
Een van de meest belangrijke bedevaartplaatsen, de rustplaats van Maria Magdalena, maar ook de plek waar het kruis zich bevindt van de allerlaatste kruistocht. In 1946 heeft men geprobeerd een kruistocht te houden voor de vrede, dit eenvoudige kruis, teken van mensen die streden voor vrede, maakt geen deel uit van oeroude geschiedenis maar is onze tijd.

‘s Avonds hebben we een heel bont pelgrimsgezelschap in Maison Madeleine.
Er is heel veel eten overgebleven van een ander gezelschap. Samen maken we er een heerlijke maaltijd van met een echte tomaten- en komkommersalade - verse groente mis ik erg dus maak ik veel klaar - veel gezelligheid en wijn. En ‘s nachts diepe rust.