Maandag 5 mei: Schaduwplekjes zoeken

Heerlijk geslapen op mijn tweepersoons matras. Het Franse echtpaar is heel vroeg weggegaan en ik heb daar zelfs niets van gemerkt. Na een prima ontbijt eerst naar het postkantoor, weer 3 kilo naar huis. Ben eigenlijk wel benieuwd hoe zwaar mijn rugzak nu eigenlijk is.

Ik zwerf nog echt verheugd door dit stadje en hoor dan op 5 mei wel een heel mooi verhaal.
Vlak voor het eind van de 2e wereldoorlog brachten de Duitse soldaten alle gevangen bij elkaar op het plein om ze te fusilleren. Een van de Duitse soldaten heeft toen op het allerlaatste moment gezegd: waarom doen we dit, het is toch voorbij? Niemand werd ter dood gebracht dus geen kruis voor de doden maar voor de levenden.

Veel te laat en, onderweg nog belangrijker, zonder extra eten en drinken vertrek ik uit dit wonderbaarlijke stadje. Ik ben nog extra naar beneden gelopen voor foto's van de brug.
Het eind punt vandaag ligt over 26 km, Ostabat.
Voor mij te ver zeker gezien mijn late vertrek uur. Over 18 km zit in Saint Palais een Franciscanenklooster en ik besluit daar naar toe te gaan. De heilige St. Franciscus kruist vaak mijn pad en het armbandje, gekregen in het klooster in Meegen, draag ik nog steeds.

In de rivier de Saison staan op diverse plekken mannen diep in het water te vissen, in de stroming kolkt het water om hen heen.
Ik loop, ondanks de minder bagage niet zo makkelijk als gisteren. Waarschijnlijk gisteren het gewicht beter verdeeld. Mijn gastvrouw had gezegd dat in het volgende dorp winkels zouden zijn. Dat klopt misschien ook wel maar de route gaat niet door het volgende dorp!
Nu had ik wel wat brood meegenomen van het ontbijt maar voor drinken was ik vandaag dus op water aangewezen.

Het uitzicht op de besneeuwde toppen van de Pyreneeën was ook nu weer fantastisch.
Strakke blauwe lucht, stralende zon en heet. Het is dus of regen en kou of deze hitte. Ik moet lachen om mijzelf als ik de schaduw plekjes opzoek om te lopen. Eerst wil je zon en dan is het al weer teveel. Helaas loop ik dan ook nog even verkeerd, niet veel circa 100 meter, maar wel in de zon omhoog.

Het water vragen is op zich geen probleem maar waar de meesten water krijgen en doorlopen, ontwikkelt zich bij mij altijd een gesprekje. Waar kom je vandaan, vrouw alleen etc. etc. Volgens mij vragen ze dit aan geen enkele man. Heel gezellig allemaal maar ik kom daardoor wel langzamer vooruit.
Na 12 km het dorpje Aicirits, winkels staat in mijn gids. Jawel maar dan wel bijna 2 km omlopen. In deze hitte en met dit traject heuvel op en af voor mij iets teveel.

Ik loop nu weer over een oude spoorbaan en gelukkig onder de bomen. Ik eet mijn blikje vis op en de laatste mandarijn. Ik heb nu nog een paar slokken water maar zie in de verte huizen dus dat moet lukken.
Volgens mijn gids nu een mooi uitzicht op de klokkentoren van Aicirits. Het is altijd wel grappig dat schrijvers geen rekening houden met de natuur. De klokkentoren is nu geheel verscholen achter bomen.
Nog 6 km ik praat mijzelf wat moed in, mis mijn oppeppende cola en iets meer vullend eten.
De huizen komen dichterbij, ik krijg hoop daar valt zeker iets te kopen.
Dan zie ik het plaatsnaam bordje Saint Palais. Ik ben er gewoon al!
Een foutje in de beschrijving, het is 15 km in plaats 18.

Ongelooflijk blij zit ik even later op een terrasje met mijn Engelsman van gisteren en geniet van de ijskoude cola. Een tweede op een ander terrasje met Hubert en dan naar het klooster.
Dit is niet meer in gebruik als klooster maar wel als pelgrimsonderkomen.

De gastvrouwen Monique en Annemarie ontvangen ons hartelijk en ik krijg een kamer alleen! Heerlijk na zoveel dagen gezamenlijk slapen.
Als ik weer een opvlieger krijgt snapt Annemarie dat gelijk. Vrouwen, we verstaan elkaar amper, maar begrijpen elkaar 100%.
Ik haal boodschappen, geen restaurant vanavond, ik ben gewoon te moe.
Samen met een Fransman, Hubert en de gastvrouwen wordt er gekookt en proeven we elkaars eten met een dikke saus van hilariteit en gelach.

Ik kijk morgen met vertrouwen tegemoet.
Ik heb weer eten, drinken, het gaat goed met mijn been. Iedereen heeft het zwaar gehad vandaag, ook de fietsers en zonder slaapgeluiden van anderen slaap ik fantastisch.