Woensdag 28 mei: In een 'gevangeniscel'

Ik had gisteren niet begrepen dat ik het ontbijt van te voren had moeten bestellen. Normaal vind ik dat ook niet erg, maar nu regende het! Werner vertrok, maar Liliane en ik keken de eigenaar lief aan en ja hoor we kregen alsnog ons ontbijt.
Niet dat dit uitstel hielp want het bleef regenen, dus hups, weer in het plastic.

Doordat we iets teveel kletsten en te weinig op de pijlen letten, kostte het wat moeite om het plaatsje uit te komen. Na een half uurtje gingen wij uiteen. Liliane wil sneller lopen en ik af en toe blijven staan voor foto's.

Ondanks mijn ontbijt zwicht ik in het volgende dorpje voor een omelet. De bar is zeer sfeervol, men draait er kerstliedjes. Gelukkig geen winterweer, het is zelfs weer droog.

De route vandaag loopt precies naast de autoweg. Het landschap, weliswaar groen, biedt weinig afwisseling. De dorpjes, 4 voordat ik op mijn eindbestemming ben, zorgen voor enige afleiding want het lopen naast de weg is dodelijk.
Elke kilometer wordt aangegeven.

In Villacazar zwicht ik voor mijn verslaving. Sardientjes! Ze zijn niet in elke bar maar als ze er zijn ben ik de klos, ik kan er echt niet aan voorbijgaan.
Natuurlijk bezoek ik hier ook de kerk. De arme portier heeft het steeds niet als hij denkt dat er foto's met flits worden gemaakt.
Buiten een mooi beeld van een zittende pelgrim. Waarom zijn alle pelgrimsbeelden altijd mannen?

Nu hoef ik nog maar 5 km als Werner belt hij heeft bedden in het klooster Santa Clara.
Ik vertrouw hem totaal, kijk niet in mijn boekje en ga akkoord.
Het sputtert wat en ik aarzel om mijn regenkleding aan te trekken en ben dan vervolgens te laat. Het komt met bakken uit de hemel en voordat ik mijn rugzak en mijzelf heb ingepakt ben ik kletsnat. De laatste kilometers kom ik niet meer vooruit.
Net voordat het onweer los barst, loop ik het dorp in en zie het klooster van St. Clara. Het is letterlijk niets. Betegeld van onderen tot boven. In de vroegere kloostercel liggen we nu met vier personen. Douchegordijn tussen toilet en douche durf je niet vast te pakken en alles wordt nat zonder dat er de mogelijkheid is de vloer te drogen.
Ik kijk Werner verbijsterd aan: hoe heeft hij dit kunnen doen?
Ook voor hem was deze dag te zwaar geweest. Hij heeft twee kloosters met elkaar verwisseld.
Ik grap dat Jacobus vond dat we te luxe zijn geweest en daardoor dit op ons pad heeft gebracht, weer echt pelgrimeren.
Het blijft plenzen en om warm te worden neem ik zelfs rum in mijn warme chocolademelk.

Als ik in mijn sandalen zigzaggend probeer over te steken zonder al te natte voeten te krijgen, is dit duidelijk niet naar de zin van een Audichauffeur. Hij toetert luid en ik zwaai vriendelijk terug. Zijn gebaren waren minder vriendelijk maar het zorgde in ieder geval voor vrolijkheid bij andere verregende pelgrims.

Om de regen en kou in het klooster te ontvluchten bracht ik een bezoekje aan het kloostermuseum. Ik rolde om van verbazing: een kerstgroepen verzameling. Maar wat voor een. Echte kunststukken, een uit ivoor gesneden, en totale kitsch. Etalagepoppen, gehaakte, bouwpaketten van kinderen, van afval materiaal. Het pronkstuk van de kitsch was een knalroze groep met glitter. De Nederlandse bijdrage was van slecht toeristisch Delftsblauw.
Foto's nemen was verboden en toen ik het probeerde kwam de portier gelijk binnen stormen; hoera voor de video camera's. Een van de pronkstukken was een uit 800 stammend Jezus beeld met kiespijn!! Gelukkig kon ik hier een ansichtkaart van kopen.

Samen met Hans en Liane, die wel in het goede klooster zaten, aten we prima pelgrimseten in een hotel. En daarna terug naar, volgens de omschrijving van Werner, onze gevangeniscel. Nog steeds Els erg dankbaar voor de beste tip tijdens deze camino, vul ik mijn metalen drinkfles met warmwater en heb mijn kruik. In de paardendeken had ik niet zoveel zin; zwaar en muf.
Wel een warm bed maar het bed is zo scheef en instabiel dat ik de hele nacht het gevoel heb eruit te kukelen. Het voelt alsof ik met storm op een boot zit.
De kloosterklok die elk uur luidt, helpt mij de nacht door.