Dinsdag 3 juni: Overal ooievaars

Nu weer aan de wandel en niks uitslapen. Om 6.30 uur naast mijn bed en even later voor het ontbijt al beneden. Helaas is dit nog niet klaar. Mijn geïmproviseerd ontbijt is dan verse jus, water voor onderweg en een heerlijk puddingbladerdeeg broodje, genoeg voor mij.

Een van de dingen die ik gisteren niet had gezien, de San Isidorokerk, blijkt tot mijn verrassing al open te zijn. Tijdens het uitlopen van de stad passeren we nogmaals het San Marcos klooster, gisteren de binnenkant bewonderd, nu, in het vroege morgenlicht, de buitenkant. Indrukwekkend zijn de vele schelpenmotieven.

Indrukwekkend is ook de kerk in het volgende dorp, Virgen del Camino. Een totaal moderne kerk, zowel aan de buitenzijde als binnen, maar met een opmerkelijk altaar. Namelijk uit circa 1700. Dit oude altaar, natuurlijk met de Virgen del Camino centraal, past wonderbaarlijk in de moderne setting.
Als extraatje komt de padre binnen en krijg ik nu wel een mooie stempel.

Na dit dorp kan ik kiezen uit twee routes. De historische route loopt langs de snelweg en is gerekend over 2 dagen 10 km korter. De andere, over de hoogvlakte, is een dag van 22 km en de tweede dag van 34 km.
Om 8.00 uur is het al 24 graden. Ik kies voor de oude historische route. 34 km met een brandende zon over een hoogvlakte is toch iets teveel gevraagd.
Dus gewoon lopen. Je niet storen aan de weg, maar genieten van wat je wel ziet. De besneeuwde bergtoppen. De bekenden die je onderweg weer tegenkomt, zoals Anna en Antonio.
En de ooievaars.
In Spanje wordt elke kerktoren wel bewoond door ooievaars. Meestal 2 nesten maar vaak ook 4. Schitterend ooievaars die af en aanvliegen met voer. Jonge ooievaars die onbeholpen met hun vleugels slaan.
Ik moet aan Joep denken, nu alweer 2 weken oud.

Prima, de route van vandaag. Voor omwegen, hoe mooi misschien dan ook, heb ik niet echt geduld meer.
Ik zit nu onder de 300 km grens