Dag 9 – Zondagsrust

Echt zondagsrust, we kunnen geen een van allen opschieten. Ruim na 8 uur lopen we naar de kantine van de camping.
Ik regel een ander onderkomen dan Camilla had geregeld; behalve goedkoper ook naar mijn mening dichterbij en dat is vandaag super belangrijk. Immers, er staat ons weer ruim 28 km te wachten.
Waarom gaan al die herbergen bij elkaar zitten in plaats van ergens halverwege?
Ik regel ook nog het vervoer van de bagage en dan brengen ze ons weer terug op de camino.

Heerlijk door het bos, mooie paadjes en oude kloosterruines. Ik dwaal door de morgen en echt dwalen want ik schiet niet echt op. Camilla en Ivan ,een stuk jonger, ook niet dus dat geeft mij weer moed. Als we denken de laatste klim te hebben gehad en nog maar 5 km hoeven, blijkt in een bar dat wij nogmaals moeten klimmen en nog 7 km moeten.
De bar-eigenaresse vertelt ons dat met veel plezier; we stoorden haar tijdens het tv kijken.
We zingen, ik vertel verhaaltjes en zo slepen we ons nog 7 km verder. Ook Samite uit Riga is inmiddels weer bij ons.

Hoera, de Herberg! Douchen, eten, oh nee…..waar zijn onze rugzakken? Samite en ik kijken elkaar vertwijfeld aan. Ze blijken nog op de camping te staan!
Een uur later en een aantal euro’s lichter - maar inmiddels wel lekker gegeten - zijn we weer herenigd.
Jacobus heeft duidelijk ingegrepen. Er komen nu meer overnachtingsmogelijkhedendus kortere etappes en mijn rugzakje gaat gewoon weer om.
Dus morgen geen 30 maar 8,5 km; rustdag voor de beentjes.