Dinsdag 22 april: Bos, regen en een omweggetje
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
22 April 2014 | Frankrijk, Périgueux
Tegen 9.00 uur vertrokken. De miezerige regen was inmiddels opgehouden. Uit de beschrijving maakte ik op dat ik meermalen de D8 zou kruisen dus als het bos te moeilijk zou worden: geen probleem. De D8 loopt door tot Périgueux
Vrolijk volgde ik de stickers. Ik snapte er al gauw geen bal meer van in, die zin dat ik geen enkele aanknopingspunt kon vinden met mijn tekst en kaartje. De bospaadjes daarentegen werden steeds kleiner en onbegaanbaarder. Ik kwam wel weer langs een eendenfokkerij, varkens en een weiland vol met stalen buizen. Later begreep ik pas dat dit een watersproei-installatie was. Sommige kwartjes vallen erg langzaam.
Na 2 uur ploeteren en klauteren hield ik het voor gezien. Ik wilde gewoon weten waar ik was. Bij een slagboom gaf ik het op en keerde terug naar een asfaltweggetje dat ik net had gepasseerd. Ik dacht dat linksaf slim zou zijn, richting zuid maar dorst het niet te wagen. Dus in de middle of nowhere maar wachten op een auto.
Hoera een auto! Die dus gewoon doorreed, evenals nummer 2 (zie ik er zo eng uit?).
Net toen ik toch maar wilde gokken op het zuiden kwam auto nummer 3 en ik moest prompt de andere kant uit.
Inmiddels ook gehuld in mijn regenuitrusting want het was behoorlijk gaan regenen. Zo hard dat de aardige auto meneer mij nogmaals tegemoet kwam rijden met het aanbod mij naar Périgueux te brengen. Dat bracht in ieder geval weer balans in de twee doorgereden auto's.
Maar ik ging gewoon door, nee ik maakte zelfs nog een omweggetje naar Cornille.
Helaas de kerk daar dicht. Er zou daar een bijzondere zonnewijzer zijn die in ieder geval niet aan de buitenkant zat, wel een pelgrims beeldje St. Jacques?
Het lukte mij niet om de sleutel te krijgen dus maar verder en liever niet over de toch drukke D8. Op een klein weggetje stond Périgueux dus hopla, ik leer het echt nooit.
Het leuke was wel dat ik steeds sms-te met Leen die mij zelfs op afstand probeerde te helpen.
Het was een mooi weggetje zonder meer maar wel weer op en af.
Voordeel: het werd droog en tegen half 3 liep ik Périgueux in en Herman tegen het lijf. Hij was net pas uit het bos gekomen.
Ik ben eerst naar het pelgrimsonderkomen gereden om daar mijn rugzak af te geven. Helaas nog niet open maar de kapper aan de overkant bood aan dat ik deze bij hem mocht laten. Op naar de fietsenwinkel; ik trap steeds door dus een controlebeurt is hard nodig. Morgenmiddag is mijn fiets weer klaar.
Na een uitgebreid bezoek aan de kathedraal met Herman boodschappen gedaan en samen gegeten.
De meneer van Amis St. Jacques legde mij uit dat de oude route was verwijderd. Hoezo oud? En er nu een geheel nieuwe route was gekomen, een geheel groene route. Deze had ik ook wel maar daar zitten geen topografische kaartjes bij dus nul komma nul herkenningstekens.
Ik was wel blij dat ik uit het bos ben gegaan want 24 km in de regen door een bosgebied is ietsje teveel voor mij; ik zie af en toe wel graag een dorpje.
Vrolijk volgde ik de stickers. Ik snapte er al gauw geen bal meer van in, die zin dat ik geen enkele aanknopingspunt kon vinden met mijn tekst en kaartje. De bospaadjes daarentegen werden steeds kleiner en onbegaanbaarder. Ik kwam wel weer langs een eendenfokkerij, varkens en een weiland vol met stalen buizen. Later begreep ik pas dat dit een watersproei-installatie was. Sommige kwartjes vallen erg langzaam.
Na 2 uur ploeteren en klauteren hield ik het voor gezien. Ik wilde gewoon weten waar ik was. Bij een slagboom gaf ik het op en keerde terug naar een asfaltweggetje dat ik net had gepasseerd. Ik dacht dat linksaf slim zou zijn, richting zuid maar dorst het niet te wagen. Dus in de middle of nowhere maar wachten op een auto.
Hoera een auto! Die dus gewoon doorreed, evenals nummer 2 (zie ik er zo eng uit?).
Net toen ik toch maar wilde gokken op het zuiden kwam auto nummer 3 en ik moest prompt de andere kant uit.
Inmiddels ook gehuld in mijn regenuitrusting want het was behoorlijk gaan regenen. Zo hard dat de aardige auto meneer mij nogmaals tegemoet kwam rijden met het aanbod mij naar Périgueux te brengen. Dat bracht in ieder geval weer balans in de twee doorgereden auto's.
Maar ik ging gewoon door, nee ik maakte zelfs nog een omweggetje naar Cornille.
Helaas de kerk daar dicht. Er zou daar een bijzondere zonnewijzer zijn die in ieder geval niet aan de buitenkant zat, wel een pelgrims beeldje St. Jacques?
Het lukte mij niet om de sleutel te krijgen dus maar verder en liever niet over de toch drukke D8. Op een klein weggetje stond Périgueux dus hopla, ik leer het echt nooit.
Het leuke was wel dat ik steeds sms-te met Leen die mij zelfs op afstand probeerde te helpen.
Het was een mooi weggetje zonder meer maar wel weer op en af.
Voordeel: het werd droog en tegen half 3 liep ik Périgueux in en Herman tegen het lijf. Hij was net pas uit het bos gekomen.
Ik ben eerst naar het pelgrimsonderkomen gereden om daar mijn rugzak af te geven. Helaas nog niet open maar de kapper aan de overkant bood aan dat ik deze bij hem mocht laten. Op naar de fietsenwinkel; ik trap steeds door dus een controlebeurt is hard nodig. Morgenmiddag is mijn fiets weer klaar.
Na een uitgebreid bezoek aan de kathedraal met Herman boodschappen gedaan en samen gegeten.
De meneer van Amis St. Jacques legde mij uit dat de oude route was verwijderd. Hoezo oud? En er nu een geheel nieuwe route was gekomen, een geheel groene route. Deze had ik ook wel maar daar zitten geen topografische kaartjes bij dus nul komma nul herkenningstekens.
Ik was wel blij dat ik uit het bos ben gegaan want 24 km in de regen door een bosgebied is ietsje teveel voor mij; ik zie af en toe wel graag een dorpje.
-
23 April 2014 - 09:10
Marja:
Hallo Tineke,
Zo te lezen toch nog met de fiets onderweg!
Ben blij te lezen dat alles goed gaat ook al ben je je mes kwijt (verwondert met niks).
Liefs en goede reis (bel je nog wel deze week).
Liefs Marja -
23 April 2014 - 09:21
Andrea:
Dag Tineke,
Wat heb je weer veel mensen ontmoet de afgelopen week. Zo te zien hou je de moed er goed in :-)
Leuk om je berichtjes te lezen!
Goede voortzetting van je tocht gewenst!
Lieve groet,
Andrea -
23 April 2014 - 21:27
Tineke Ten Bulte:
Hoewel het lopen best goed ging durf ik toch nog geen risico te lopen en houd mij netjes aan het voorschrift
2 of 3 etappes voor de pyreneeën ik loop nu wel echt steeds meer.
groetjes jullie allebei -
23 April 2014 - 23:15
Tom Klomp:
Tineke: petje af hoor, je bent wel een doorzetter, maar dat wist ik natuurlijk wel. Ik lees altijd de verslagen, die ik soms in een ruwe versie al min of meer in flarden te horen heb gekregen. Volgens de kaart ben je nu over de helft, ik vind het al een fantastische prestatie en inderdaad zo leuk als veel mensen er op reageren. Het chaotische herken ik ook wel een beetje en dan overdrijf ik natuurlijk niet. Geniet maar volop van deze meer dan unieke en wellicht eenmalige ervaring. En toch ook: tot gauw! Ik volg je iedere dag, dikke knuffel!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
