Vrijdag 16 mei - Schoonheid, rommel en 'oorlog'
Door: Tineke
Blijf op de hoogte en volg Tineke
16 Mei 2014 | Spanje, Moreda Araba / Moreda de Álava
Van Los Arcos naar Viana
Ik heb mijn 3-persoons kamer gedeeld met een Duits echtpaar. In de herberg kon je je kleren laten wassen en omdat we dat allebei gedaan hadden maar op één kamer sliepen, kregen we alles gezamenlijk terug. Na wat gelach hadden we ons eigen wasgoed. Het was heerlijk met z’n drieën en een eigen badkamer.
Een goed ontbijt en goed gemutst verder.
De route is weer wat dalen en omhoog maar dat wordt dan ook beloond met mooie vergezichten vanuit Sansol en Torres de Rio.
Ik wilde in Viana graag overnachten in de pastorie. Gezamenlijk wordt daar gekookt en gegeten. Teleurstelling. In verband met voorbereidingen op de eerste heilige communie ontving men nu geen pelgrims. Wat nu ? In de hoofdstraat trof ik Marlyn die in een heuse Engelse thee salon, gerund door een Engels genootschap, thee zat te drinken. Helaas geen Engelse high tea maar wel een leuk sfeertje. Zij sliep in de gemeentelijke herberg en ik besloot dit dan ook maar te doen.
Viana is schitterend, het gebouw van de refuge ook, maar binnen? Oei, oei …. stapelbedden drie hoog, kleine kamers en op de kamer waar ik kwam wel zo’n bende. Het voor mij bestemde bed lag vol spullen van anderen. Zo’n wanorde was volslagen nieuw voor mij. Zoekend en struikelend over van alles vond ik mijn bed. Ik vroeg nog vriendelijk van wie de spullen waren, niemand reageerde. Hup dan maar bij de stapel op de grond. Gauw mijn dagelijks wasje en naar buiten, genieten van het mooie weer en de gebouwen.
’s Avonds bleek dat één familie niet alleen bijna bezit had genomen van de hele kamer, inclusief alle bedden en grond, maar ook bezit had genomen van alle aanwezige stopcontacten. Dit was mij toch te gek en haalde er één uit om in ieder geval mijn telefoon te kunnen opladen.
Omdat het heel rumoerig bleef, werd ik weer wakker en zag dat de telefoon bij het stopcontact bij mijn bed er weer uitgehaald was; er lag nu een laptop aan. Ik aarzelde geen moment , hup mijn telefoontje er weer in.
En ’s morgens vroeg, ja echt midden in de nacht, was mijn telefoon er weer uitgehaald .
Twee nachten, twee herbergen, allebei met pelgrims. Een groter verschil was haast niet denkbaar.
Ik heb mijn 3-persoons kamer gedeeld met een Duits echtpaar. In de herberg kon je je kleren laten wassen en omdat we dat allebei gedaan hadden maar op één kamer sliepen, kregen we alles gezamenlijk terug. Na wat gelach hadden we ons eigen wasgoed. Het was heerlijk met z’n drieën en een eigen badkamer.
Een goed ontbijt en goed gemutst verder.
De route is weer wat dalen en omhoog maar dat wordt dan ook beloond met mooie vergezichten vanuit Sansol en Torres de Rio.
Ik wilde in Viana graag overnachten in de pastorie. Gezamenlijk wordt daar gekookt en gegeten. Teleurstelling. In verband met voorbereidingen op de eerste heilige communie ontving men nu geen pelgrims. Wat nu ? In de hoofdstraat trof ik Marlyn die in een heuse Engelse thee salon, gerund door een Engels genootschap, thee zat te drinken. Helaas geen Engelse high tea maar wel een leuk sfeertje. Zij sliep in de gemeentelijke herberg en ik besloot dit dan ook maar te doen.
Viana is schitterend, het gebouw van de refuge ook, maar binnen? Oei, oei …. stapelbedden drie hoog, kleine kamers en op de kamer waar ik kwam wel zo’n bende. Het voor mij bestemde bed lag vol spullen van anderen. Zo’n wanorde was volslagen nieuw voor mij. Zoekend en struikelend over van alles vond ik mijn bed. Ik vroeg nog vriendelijk van wie de spullen waren, niemand reageerde. Hup dan maar bij de stapel op de grond. Gauw mijn dagelijks wasje en naar buiten, genieten van het mooie weer en de gebouwen.
’s Avonds bleek dat één familie niet alleen bijna bezit had genomen van de hele kamer, inclusief alle bedden en grond, maar ook bezit had genomen van alle aanwezige stopcontacten. Dit was mij toch te gek en haalde er één uit om in ieder geval mijn telefoon te kunnen opladen.
Omdat het heel rumoerig bleef, werd ik weer wakker en zag dat de telefoon bij het stopcontact bij mijn bed er weer uitgehaald was; er lag nu een laptop aan. Ik aarzelde geen moment , hup mijn telefoontje er weer in.
En ’s morgens vroeg, ja echt midden in de nacht, was mijn telefoon er weer uitgehaald .
Twee nachten, twee herbergen, allebei met pelgrims. Een groter verschil was haast niet denkbaar.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
