Dag 10 – Doorgaan

Normaal hoef ik ‘s nachts nooit naar het toilet, nu wel. Ik slaap op een zaal met 12 stapelbedden. Een grote schuifdeur verbindt deze zaal met de toilet/doucheruimte en daar gaat automatisch het licht aan. Ja hoor, de hele slaapzaal in het volle licht en dat midden in de nacht. Ikke weer....

Hoera, vandaag maar 8 km en wel met een klim maar dat wordt dan een van de laatste.
Een beetje emotioneel afscheid van Ivan en Camilla maar ik blijf op mijn standpunt: niet nog een dag van 30 km.

Onderweg kom ik nog Paula en Ria uit Amsterdam tegen. Ze Verwachten vanavond om 22.00 uur in Lugo te zijn. Ze hebben het ook zwaar. Maar met niet meer dagen tot hun beschikking is er voor hen geen keus, ze moeten.
Samite en ik kiezen voor een alternatief traject door een mooie omgeving.
Wat jammer dat zovelen een camino lopen onder tijdsdruk. Het moeten wordt belangrijker dan het ontmoeten
Ik begin vrolijk het liedje te zingen van Herman van Veen, Doorgaan.

In mijn pension aangekomen ga ik, ja heus, eerst heerlijk naar bed en slaap alle vermoeienissen van de afgelopen dagen weg.