Dag 2 - Ontmoetingen

Vanochtend kennisgemaakt met mijn medepelgrims in de herberg, met een Poolse en met vier Nederlandse waren wij wel oververtegenwoordigd. Het grappige was wel dat er geen mannen waren.
Na een gezellig ontbijt met teveel geklets vrij laat op weg.

Ik wilde eerst op het strand nog foto's nemen van de Portugese hoogovens, echt waar je waant je in IJmuiden. Ik loop langs de visrestaurantjes waar het gisteravond heerlijk rook, een soort vismarkt en dan weer op naar het strand.
Bij het inpakken van mijn rugzak bleek er nog een warme legging in te zitten, deze omgeruild voor een badpak en nu roept de oceaan..
Ik kan toch moeilijk mijn rugzak op het strand laten en zelf gaan zwemmen, een dilemma. Het is inmiddels zo warm dat ik een beeld krijg van het lopen met een rugzak in bikini.

Dan kom ik Erica tegen, uit Duitsland en zo herkenbaar: ook getrouwd, kinderen, kleinkinderen, altijd veel gewandeld en nu kan haar man niet meer. Ze heeft al veel camino's gelopen. We concluderen samen dat, ook al heb jij een heel rijk leven met veel mensen die van je houden, je niet alleen vrouw, moeder, oma , zus kan zijn, je eigen zijn is heel belangrijk en juist op de camino ben je dat.
Ik kom ook Heather tegen, echt tegen, want zij loopt naar Fatima vanaf St. Jean Pied de Port. In 2014 was daar Herman die ook naar Fatima liep en nu zij. Ik vertel haar van mijn wens te lopen van Lourdes naar Fatima. Haar wens is, net als ik in 2014, eens van huis te kunnen lopen. Deze wens deelt ze met mijn volgende ontmoeting.
Een jonge Duitse vrouw met haar 5 jarige zoon. Zij lopen samen de camino, vorig jaar ook al, met een buggy. Hij loopt veel maar soms even uitrusten. Ook zij wil eens van huis lopen en het lijkt mij heel bijzonder als ik eens met een van mij kleinkinderen zou lopen.
En zo volgt de ene ontmoeting op de andere. Een aardige Portugese man die niet snapt waar mijn eten blijft, gaat er spontaan achteraan. Ik zie nog twee Belgische pelgrims en een jonge jongen op de fiets. In Vila Cha geef ik het op.

Tot mij verrassing is daar weer die jongen op de fiets, kletsnat, getroffen door een golf. Ik ben niet veel opgeschoten vandaag maar eigenlijk dus net zo ver als deze Ierse jongen op de fiets.
Het is een echte albergue - beheerd door Benjamin - donativo en splinternieuw.
Ik kleed mij snel om, badpak, handdoek en neem eindelijk die duik. Zwemmen op de camino, want met al die ontmoetingen dit is een echte camino.