Zondag 18 mei: Mijmerend op pad

Ik kon gisteren wat moeilijk in slaap komen en kwam daardoor waarschijnlijk vanochtend wat rommelig op gang.
Voor ik kon shoppen voor het ontbijt moest ik eerst een bank zien te vinden. Mijn laatste briefje van 5 euro had ik Donatievo gegeven voor de maaltijd van gisteravond. Wachten tot het volgende dorpje was geen optie, dat was circa 8 km verder dus te ver.
Het was namelijk al behoorlijk warm en ook mijn drinkvoorraad was nagenoeg op.
Eerst vond ik de bakker en gelukkig was de bank daar dichtbij.
Gesterkt op weg naar Najera.

Onderweg nog even wat crème gesmeerd op de achillespees van mijn Duitse slaapgenote en in een wel heel langzaam ritme arriveerde ik in de eerste haltestop, Ventosa. Vanuit de verte hele mooie kerk, wel dicht maar met fantastische uitzicht.
Bij elk café zitten wel bekenden. Cafés hebben nu eigenlijk dezelfde functies onderweg als kerken in de Middeleeuwen. Eten, drinken, nieuws, contacten, weten waar je slapen kunt en natuurlijk de noodzakelijke stempels.

Het grappige is wel dat ik nu regelmatig ingehaald werd door bekenden. Meestal loop ik iets sneller dus zij waren nu bezorgd.
Ik mijmer gewoon iets teveel. Ik raak ook gewend aan het landschap, graan, wijn en de sneeuwtoppen, het is gewoon slenteren. We lopen langs de plek waar volgens de legende Roeland, een ridder van Karel de Grote, zou zijn verslagen. Zelfs mijn fantasie slaat niet op hol. Misschien toch de warmte.
Iemand heeft een particulier kraantje langs de weg geplaatst met een goed caminobord.
Nu fantaseer ik wel: het plekje ziet er leuk uit, wie bedenkt nu zoiets? Maar wel mijn dank.

Vanuit de verte zie ik mijn doel al liggen. Ik zie een dominant bouwwerk wat ik bestempel als kerk. Dichterbij gekomen is het een lelijk bedrijfsgebouw.
Ik kies voor een particuliere refuge, direct over de brug en aan de rand van het oude centrum.
Er is alleen nog maar plek op een iets duurdere 4 persoonskamer. Heerlijk weer rust.

In de stad zelf is het druk met allemaal communiefeestjes. Ik zie een aantal meisjes in mini trouwjurkjes. Het plaatselijke elftal moet ook spelen en de supporters bouwen vast een feestje. Kortom een Spaans gekkenhuis.
Ik zie geen enkele bekende. De volgende mogelijkheid was 10 km verder, ik denk dat de meesten de rust binnen hebben opgezocht.