Maandag 19 mei: Kippen in de kerk

Onderweg naar Santo Domingo de la Calzada passeeer ik Ciruena.
Zomaar in de middle of nowhere verrijst er ineens een nieuwbouwwijk, zeg maar gerust dorp. Compleet met sportvelden, scholen en wijkgebouw. Ik kijk mijn ogen uit, er woont namelijk niemand!!!
Het enige teken van menselijkheid zijn de pelgrimsilhouetten. Zelfs geen kat zie ik hier, alleen pelgrims die allemaal verwonderd kijken.
Hier zou ik een herberg willen beginnen. Hier zou ik de doodsheid willen verbreken. Ik zie het voor mij. De nu lege straten dan bezaaid met rugzakken, schoenen, tafeltjes, stoelen kris kras in plaats van deze totale rechte stilte.
Pelgrims die dan in het zwembad plonzen, waar nu zelfs het water niet in beweegt.
Een herberg met pannenkoeken en dan met poedersuiker die overal naar toe stuift en stroop, heerlijke chaos.
Direct schuin achter het dorp een pleintje met authentieke huizen, het is of je even kort op een andere planeet hebt gelopen en nu weer terug bent.

In Santo Domingo staat alles in het teken van de stichter en de kippen. Bijna op elk huis wel een caminoversiersel en bij het VVV haal ik wel een heel bijzondere stempel.

De legende verhaalt over een pelgrimsgezin uit Xanten dat hier overnachtte. De dochter van de herbergier werd verliefd op de zoon van het gezin die de liefde niet beantwoordde. Uit wraak verborg ze een zilveren beker in zijn bagage en gaf hem vervolgens aan. De jongen werd opgepakt en opgehangen. Zijn diepbedroefde ouders vertrekken naar Santiago maar als ze op de terugweg opnieuw door Santo Domingo komen, staat hun zoon plotseling in levende lijve voor hen. De heilige heeft hem op wonderbare wijze gered van de galg. De ouders gaan naar de alcalde, die juist aan tafel wil gaan. Op het menu staat een gebraden haan en idem hen. Hij wuift hun verhaal weg met de mededeling dat de jongen net zo dood is als de kippen op zijn bord. Die vervolgens opvliegen van de schotel waarop ze liggen en het wonder verkondigen. Vandaar dat tot op de dag van vandaag in de kathedraal van Santo Domingo een witte haan en hen rondstappen in wat waarschijnlijk het oudste en mooiste kippenhok ter wereld is.

In de tuin van de herberg bevindt zich het kippenhok van de kippen die bij de kerk horen. De kippen worden regelmatig afgelost.
Steve vertelt mij in de kerk dat in de middeleeuwen de pelgrims met hun stokken in de onderkant van de kippenren prikten. Zo hoopten ze dat de kippen gingen fladderen en er een veer naar beneden zou komen, die bracht dan geluk. De onderkant is nu dus helemaal ingebouwd.

Ook de herberg, tip top, staat helemaal in het teken van de camino.
Ik geniet van het oude stadje, de kerk maar het beeld van die spookstad raak ik niet kwijt, wie bouwt nu zo iets daar en waarom wil niemand daar wonen?