Dag 31 - Jacobus helpt weer

Etappe Via de la Plata van Puebla de Sanabria naar Requejo (12,1 kilometer)

Wat een verrassing, had ik gisteren het idee hier de enige pelgrim te zijn, tot mijn verassing bij het ontbijt negen! Ja heus, een echt ontbijt in een echte ontbijtzaal. Mijn Canadese echtpaar was er ook weer. Even verrast als ik. Rosalin vertelde dat zij nu met de bus naar Orense ging, vandaar wilden ze weer samen verder lopen. Haar man bleef lopen. Ik zou ze dus niet meer zien. Immers, hij zou zonder haar veel sneller lopen. Er heerste een grappige stemming. Iedereen wilde op pad, maar moest netjes wachten tot we allemaal persoonlijk ons ontbijt geserveerd kregen. Toast met jam, één opeten, twee meenemen, maar wel lekkere warme thee en sapjes.

Inderdaad werd ik al snel door de Canadees ingehaald, een laatste groet en zwaai. Het eerste stuk volgden we de rivier de Castro. Het leek eerst een beekje, maar soms toch wel drie tot vier meter breed. Op sommige plaatsen ook buiten zijn oevers, maar met bruggetjes van boomstammen of takken lukte het nu om het pad te blijven volgen. Bizar was wel dat de weg afgezet was met stroomdraad. In de regen en mijn metalen wandelstokken gekke combi. Dus hopla alles eronder door, ik zelf ook, maar zonder poncho en rugzak, te bang dat ik toch iets zou raken. De alom aanwezige ooievaar, rustig op zijn nest tussen de grote stroompalen, moet volgens mij erg vermakelijk hebben gekeken.

Ik haalde twee pelgrims in, aan het worstelen met regenjacks en poncho's. Even later keek ik eens om en we waren inmiddels een treintje. Ongeveer met zeven, allemaal tegen de wind in. Mooi, maar in plaats van als locomotiefje liep ik liever achteraan. Eenmaal achteraan zag ik een pijl naar links, weg van de snelweg. Iedereen liep door. Ik aarzelde geen moment en dook het bos in. Inderdaad, weer minder wind en de regen miezerde meer dan hij striemde. Ik werd beloond.

Wil je weten wat mijn beloning was? Ga dan naar mijn website, https://camino-pelgrimtineke.nlen lees de rest van het verhaal.