Woensdag 21 mei: Het hoofd in lichtblauwe wolken

Onderweg krijg ik nog veel felicitaties in verband met de geboorte van Joep. Het is verbazingwekkend, zelfs van mensen die ik niet ken. Onderweg ben je inderdaad allemaal één grote familie en nieuws gaat eigenlijk rond zoals het al eeuwen rond gaat: van mond tot mond, van pelgrim tot pelgrim.

Het is een regenachtige dag, met schitterende wolken. Af en toe blauw en dan weer een plensbui.
In de kleine dorpjes veel muurschilderingen en helemaal leuk vind ik de street of fame. Handafdrukken en voeten van mensen die de camino gelopen hebben.

Vlak voor ik een dorpje uitloop belt Wim mij op. Ik blijf staan - hij is helemaal onder de indruk van de kleine Joep - en we kletsen uitgebreid.
Dit is mijn geluk was ik doorgelopen, dan was ik kliedernat geworden, de lucht werd helemaal zwart, grote hagelstenen, regen, storm, de hemel trok helemaal open. Ik zag nu de bui op tijd aankomen en rende snel terug. Na mij allemaal druipende en kletsnatte mensen die door de regen niet verder konden en ook mijn vrienden uit Brazilië keerden terug. Hete koffie, chocolade melk, het wensenboekje voor Joep ging rond. Mijn geluk kon niet op vandaag.

Daarna snel doorgelopen naar San Anton Abad in Villafranca. Dit betreft wel een bijzonder plekje. Het is namelijk een vier sterren hotel met ook een onderkomen voor pelgrims. De locatie is prachtig. Bij de receptie zijn ze helemaal onder de indruk als ze zien dat ik vanaf Nederland ben gelopen. Complimentjes en een zeer vriendelijke behandeling. Het is jammer dat we door het weer niet van de mooie buiten zitjes kunnen genieten.
In de sfeervolle eetzaal tref ik Susanne, Petra en Werner. Het eten en de wijn smaken prima en na het eten nestel ik mij onder de vriendelijke blikken van de receptionist in de grote fauteuils in de lounge. Helaas, de wifi doet het niet. Het maakt allemaal niets uit. Ook niet het slechte weer, ik heb vandaag met mijn hoofd in de wolken gelopen, lichtblauwe.