Etappe 8, zaterdag 22 juni 2019

Van Zafra naar Villafranca de los Barros (circa 25 km)

Met twee heerlijke glazen verse sinasappelsap op stap. Deze keer zeker weten ontbijt in Los Santos de Maimona. En fruit en drinken en misschien ook yoghurt.

De 4.7 km lopen gezwind. De aangegeven torens wijzen mij de weg en de hoge klim geeft in de vroegte en koelte nog niet teveel problemen.
Op het plein voor de kerk wordt begonnen met het opbouwen van de markt. Gauw mijn fruit gekocht. Ik krijg nog een extra banaan en heb dan 1 perzik, 2 bananen en een peer voor 50 cent.
Bij de volgende kraam schiet ik pardoes in de slappe lach. De mannen kijken mij verbaasd aan. Ik zie allemaal onderbroeken, in alle mogelijke kleuren en maten. Als je er maar niet naar zoekt.

Maar ik zoek natuurlijk wel naar brood en drinken. Vragen helpt niet. Alles zit dicht en blijft dicht. Met mijn muesli repen en fruit en drinken, oké, dan maar op weg.
Onderweg word ik bedwelmd door meters lange en hoge jasmijnheggen. Maar wat ik niet wist, is dat ook olijfgaarden heerlijk ruiken.
Ik kies voor de herberg Extrenatura in het dorp zelf i.p.v. de eerste herberg Carmen. Ik kies altijd het liefst voor de herberg die het meest centraal ligt.
Met onze laatste slokjes water komen Sabine en ik bij de afslag naar de eerste herberg. Emillo, een Spaanse boer op een tractor ,die eerder van ons een foto wilde maken, wuift rechtdoor en we gaan rechtdoor in de verwachting dat onze herberg spoedig zal volgen. Ik zie een bar! We drinken en drinken en gaan dan kijken hoever we nog moeten. 4 km! Het kan niet waar zijn! Totaal onduidelijk in het boekje was dus dat deze herbergen 5 km van elkaar verwijderd zijn en dat de aangegeven km tot de eerste zijn….. Onze ruime 20 km wordt opeens bijna 25. Dit verklaart in ieder geval het verschil met het boek van het Franse jonge stel Pierre en Daniëlle, die ons eerder op de dag weer hebben ingehaald. Voor morgen op mijn teller 26.2 op die van hun 31.5.

Oké, we laten ons de weg zeggen en met voldoende drinken op weg. Ja, maar we zijn de pijlen kwijt en lopen dus nu langs de weg. Na 2 km besluit ik dat een tussendoor wegmogelijk is en wellicht ook korter. Sabine twijfelt en kijkt op het briefje wat in de bar voor ons gemaakt is.Ik twijfel niet ik wil van de weg af.
Een half uur later bereiken we met wat hulp de herberg en vallen op ons bed en ik direct in slaap.
Als ik stemmen hoor schiet ik wakker. Oh jee, eerst douchen ,voordat er meer komen. Met handdoek om ren ik naar de douche, recht in de armen van Pierre en Danielle. Stomverbaasd kijken we elkaar aan. Zij wilden wel naar Carmen. Die herberg bleek gesloten maar hoe konden wij dan zoveel eerder hier zijn.Vandaag dus onze eigen camino gemaakt en morgen zien we morgen wel. Maar hoe dan ook, 27 km geen water en drinken. Ik ga nu boodschappen doen.