Etappe 7, vrijdag 21 juni 2019

Van Fuente de Cantos naar Zafra (24,8 km)

Wat is het dat je ineens het gevoel krijgt dat je fout loopt, dat beschermengeltje dat op je schouder zit. Want met vlugge pas loop je het het stadje precies verkeerd uit. Voor de zekerheid tóch even Google Maps. Bedankt engeltje van mij want ik moest rechtdoor en niet linksaf.

Met de gedachte om in Calzadilla de los Barros inkopen voor onderweg te doen vroeg op pad voor de eerste 6 km. Met hulp van een vriendelijk jonge vrouw ben ik dit dorp echter al eerder uit dan verwacht, zonder ontbijt en, belangrijker, zonder water.
Eigenlijk heb ik al veel mensen gezien vanmorgen in wat een leeg gebied is: vuilnismannen, mannen die de hond uitlaten, vrouwen die hun huis schilderen en nu drie bouwvakkers. Zij vertellen mij dat alle bars nog gesloten zijn maar vullen wel mijn flessen bij.
Oké, ik wil niet terug het dorp in en volgens mij moet het lukken.
Vandaag heel veel bloemen, zelfs bloeiende cactussen maar bovenal weidebloemen uit mijn jeugd. Zoveel kleur en fleur had ik niet verwacht en ook de vlinders in diverse kleuren dartelen om mij heen. Op de plekken waar ik een bedding moet oversteken, zijn de bloemen zelfs hoger dan mijn 1.65 m.
Met Sabine, mijn Franse medepelgrim, bereik ik Puebla de Sancho Perez.
Direct bij het begin van dit dorp kan ik een ijskoude cola kopen, hmmmm. En op de plaza geniet ik van een tomatensalade.

Dan probeert de ober ons iets duidelijk te maken over gesloten herbergen. Sabine spreekt goed Spaans. Ik pak mijn actuele lijst van herbergen uit Monesterio. Ik wil naar de herberg van Vincent van Gogh; je blijft toch Nederlandse. Volgens mijn lijst open maar 7 km verder staan we toch voor een dichte deur.
Mijn beschermengeltje doet nog steeds haar werk. We zijn nu immers met twee waardoor een hotelkamer betaalbaar wordt. Don Quichotte, op de route, midden in de stad - morgen in ieder geval 1,5 km minder - vraagt 32 euro inclusief was oftewel 16 euro.
Met de tong op onze hielen ook nog dit stukje en daarna RUST!