Etappe 17, maandag 1 juli 2019

Van Tajo Stausee via Canaveral naar herberg Grimaldo (ca. 21 km)

Gisteravond gezellig afgesloten met gezamenlijk eten, d.w.z. 1 Hollandse (ikke dus) en 5 Fransen. Waar al die Fransen vandaan komen op deze camino? Geen idee. Maar het is wel heel opmerkelijk en goed voor mijn Frans.
Ik zocht stopcontacten om te opladen en stuitte op een nieuw fenomeen. Twee Fransen op een fiets met ondersteuning en die moeten dus ook opgeladen worden. Dat wordt wat als het drukker is.

De herberg zorgt voor een verrassing: er is een prima ontbijt. Hoera en vrolijk op weg.
De route van vandaag kenmerkt zich door allerlei varianten. Dat wordt puzzelen want ik wil absoluut niet weer op de weg lopen.
Het is schitterend echt een bergpanorama en dan zelfs een stuk bos met echte bomen en schaduw. Ik moet wel regelmatig overleggen met alle loslopende koeien of ik er door mag. Weet ook niet zeker of het wel allemaal koeien zijn en steek mijn dansende witte hoedje maar even in mijn zak . Stel je voor dat ze denken dat het een doekje is van een stierenvechten. Zo hard loop ik niet met een rugzak.
In Canaveral loop ik per ongeluk een bejaardentehuis binnen; dacht dat dit de herberg was. Oef, sommige oude vrouwen zijn nog bedreigender. Ze zwaaiden met stokken en ik maakte dat ik weg kwam.

Je loopt op rolletjes en dan opeens besef je dat er iets niet meer klopt! Verdwaald?
In mijn route boekje wordt gesproken over een ’freude haus’ en ik lees ’freunde haus’ en vertaal dit als een natuurvriendenhuis. Dit concept ken ik wel uit Duitsland en Oostenrijk. Mooie huizen op natuurschone plekken en ik kan het niet vinden. Daar moet ik namelijk de weg oversteken. Ik dwaal, kijk rond ,wil van de weg af. Zie overal pijlen en heb geen flauw idee waarheen. Nog eens lezen; oh jee… ‘freude haus’, seksclub dus. Ziet er iets anders uit.

Ik vind de goede weg en loop de resterende 7 km weer door een mooie natuur, met boomstronken die je wanen in een fantasy land.
Dominique en Elisabeth zijn ook nog maar net gearriveerd. Ook zij zijn verdwaald en hebben de laatste 7 km over de weg gelopen. Na gisteren kan mijn dag niet meer stuk: 21 km ongerepte natuur!

Een appje met een afbeelding van de spreukenkalender van mijn nichtje Barbara maakt de dag nog leuker!