Etappe 6, donderdag 20 juni 2019

Monesterio – Fuente de Cantos (20,9 km)

Vanochtend rond 7 uur weg. Met meer mensen in de herberg gaat het weggaan wat minder snel: elkaar nog even gedag zeggen etc.

Het is al behoorlijk licht en de heldere lucht zorgt al snel voor weer mooie vergezichten.
Mijn dierenrijk wordt nu uitgebreid met ezels die op de vlucht staan voor mij. Schapen blèren het uit en koeien loeien. Noem dit maar een leeg gebied.
De eerste helft is mooi en verloopt vlekkeloos. Dan zie ik ....... al liggen mijn eindbestemming. Dat vind ik dus niets want je weet dat je nog uren moet lopen om daar te komen en het op en neer begint weer.
De wolken spelen een spelletje met mij. Zzie ik gedeeltes van de weg in de schaduw liggen, als ik daar aankom…. zon.
Maar ondanks het gezwoeg blijf ik genieten van dit lege, imponerende landschap waar het licht van de zon en de wolken voor mooie lichteffecten zorgen.
Saai, geen moment. Zwaar wel.

Maar dan de herberg. Met een blauw fonkelend zwembad!
Ik ben nog alleen en improviseer een badpak. Wat een luxe!
Maar dan. Als ik mij wil douchen…
Oh nee hè. Ik heb vanmiddag wat spullen terug naar huis gestuurd en in alle vermoeidheid en haast ook al mijn ondergoed. Ik kijk naar het nog enige, met chloor doordrenkte exemplaar …
De rest laat zich raden.
Resultaat? Niet een saaie witte sneldrogende sportslips maar een Spaanse zwarte kanten.

Nog meer hilarisch wordt het als ik een Franse medepelgrim een yoghurt wil aanbieden; ik was verplicht er twee te kopen. Hij lacht en haalt achter zijn rug voor mij precies dezelfde yoghurt vandaan.
Geen overvolle herbergen, geen stoet van pelgrims maar daardoor zijn de contacten juist leuker en waardevoller.
Morgen weer 25 km, naar Zafra.