Dag 13 : De nieuwsgierigheid wint

Rustdag in Salamanca

Het verschil met het weekend is direct merkbaar in deze universiteitsstad. Overal jongeren op trappen met studieboeken, maar ook veel scholen op excursie. Aan het begin van mijn straatje, direct haaks op de hoofdstraat, staat het Schelpenhuis. Hier was vroeger de Jacobsorde gevestigd, een ridderorde die zorgde voor de veiligheid van de pelgrims. Jacobsschelpen sieren niet alleen de buitenkant, maar ook binnenin het gebouw. Nu is er een bibliotheek gevestigd. Ik zie in gedachten de ridders met veel gekletter de trappen op en afdalen, maar nu heerst er de stilte van een Bieb.

Daarna de beklimming van de Jeronimus toren. Dit is altijd een tweestrijd bij mij: bang door mijn verstoordgevoel van evenwicht én nieuwsgierig. Eerst wint de nieuwsgierigheid het. Ik kijk boven mijn ogen uit. Dan ineens een deur. Tot mijn verwondering sta ik ineens hoog op een balustrade in de kathedraal! Ik geniet, loop verder en zie een heel smalle trap. Ik keer mij gelijk om, omhoog wil nog wel maar omlaag, brrrr. Toch blijf ik aarzelen en raap al mijn moed bij elkaar. Tot mijn geluk kom ik uit op een groot tegelpad met een prachtig uitzicht op de kathedralen, de stad en een ooievaarsnest met jongen.Er is nog een deur, naar de klokkentoren. Ik heb mijn grenzen genoeg verlegd voor vandaag en ga voetje voor voetje naar beneden.

Het volgende op mijn lijstje is de universiteit. De juiste ingang is even zoeken want op elk beetje groot pand staat wel universiteit. Boven het frontportaal de hier alom aanwezige reliëfs. Er zou een kikker verscholen zitten en wie hem ziet zal geluk ten deel vallen. Overal in Salamanca kun je dus gelukskikkers kopen. Vooral de bieb vind ik erg mooi en leuk is dat Erasmus hier ook geëerd wordt.

Tegen de avond een probleem. Het isIrna, de hotel eigenaresse, niet gelukt voor vervoer van mijn rugzak te zorgen. Morgen is de afstand achttien kilometer. Ik heb vandaag wel spullen naar huis gestuurd,maar achttien met rugzak is teveel. Op haar aanraden ga ik naar een taxi standplaats. Ik tref behulpzame chauffeurs. Zij halen mijn rugzak om 12.00 uur op en zullen voor vervoer zorgen. Ik betaal en kan alleen nu maar vertrouwen op hun en natuurlijk op St.Iago. De chauffeurs knikken.