Dag 17: Het venijn, in de staart of in de stad?

20 kilometer naar Zamora en 5,2 kilometer extra

Met twee dekens onder mij en mijn eigen lakenzak en vier dekens eroverheen heb ik het heerlijk warm gehad, in tegenstelling totanderen. Gisteravond, omdat er nergens iets te krijgen was, toch een gezellige broodmaaltijd waarin kaas, worst en brood broederlijk werden gedeeld. Het theezakje ‘s morgens meegenomen, dat kwam nu goed van pas.

Om 8.00 uur precies arriveerde de taxi voor mijn rugzak en wel weer als laatste ging ik daarna direct op pad. Mooi pad en mooie vergezichten op deze glooiende hoogvlakte.Ik word ingehaald door een man die zo snel loopt dat zijn groet verwaait in de wind. Even later zie ik hem bij een boom staan, even een plasje doen. Dat vind ik beetje typisch. Loopt de hele tijd achter mij en nu in het zicht... Nu ja, ieder zijn ding, zolang ik hem maar geen hand hoeft te geven.

Ik word nog twee keer ingehaald, vlakbij drie mooie grote zuilen. De anderen lopen door, maar mijn nieuwsgierigheid wint het weer, zoals gewoonlijk. Drie zuilen voor joden, moslims en christenen die hier eens vreedzaam samenleefden. Zuilen voor acceptatie, verdraagzaamheid en eenheid.

Even later een prima zittende rustplek, een koelkast, door mij even omgeduwd. Ikweet zeker, daar gaan er nog meer op zitten. In de verte zie ik Zamora al.

Ik heb snel gelopen, ik kan er al om 12.30 uur zijn. Dat zou betekenen dat ik nog ergens kan eten voor alles sluit en dan mijn kamer kan opzoeken. En hoera, mijn rugzak is er natuurlijk al lang.

Ik kom bij een rotonde, pijlen rechtdoor. Nog even checken bij Google Maps of dit ook de richting is voor mijn onderdak. Perfect, dezelfde route. Ik moet naar een oude brug en loop dan zo de oude stad in. Vijfentwintig minuten later sta ik verbijsterd bij de brug; hij ligt eruit!! Google en pijlen zeggen allebei dat ik er overheen moet. Een Duits echtpaar heeft dezelfde verbijstering. Een Spaans meisje legt uit dat we terug moeten naar de rotonde en dan naar een andere brug. Nu dertig minuten teruglopen. Dan vijfentwintig naar de andere brug en vervolgens om de stad heen. Ruim twee uur later dan gepland arriveer ik bij mijn hotelletje! Terrasjes voor eten dicht. Maar een koele kamer, ik doe de gordijnen dicht en ik trek de dekens over mijn hoofd.

Om zes uur werd ik wakker, een goede hete douche en toch maar even de stad bekijken. In het rijtje Sevilla-Merida-Caceres-Salamanca-Zamora is dit de laatste grote stad voor Santiago en wat mij persoonlijk betreft de minste. Het plaza major wordt gedomineerd door o.a. het politiebureau en de politiewagens vallen meer op dan de terrasjes. Ik eet een lekkere maaltijd in een Italiaans restaurant, La Mafia, waar veel om te doen is in verband met naam en merkenrecht. Het eten is prima, maar ik ben gewoon te moe door het onverwachte omlopen; volgens mijn smart watch 5,2 kilometer in de hitte.